Mendie @ Manly

Het heeft lang geduurd, maar hier dan toch eindelijk een update van mijn werkende leven in Australië. Er was ook één of andere storing op mijn website, waardoor ik niks kon posten en bijna alle reisverslagen zijn verdwenen. Gelukkig heeft mijn moedertje alles netjes bewaard!

Nu heb ik dan eindelijk een plek gevonden waar ik voor langere tijd wil wonen en werken. Tijdens de eerste week in Sydney met Jon had ik besloten te gaan settelen in Manly, een buitenwijk van Sydney aan de andere kant van de beroemde Sydney Harbour Bridge. Via een informatiecentrum in Manly had ik lucht gekregen van een hostel in Collaroy, een kleine 10 minuten van Manly af met de bus. Ik besloot dat dat mijn eerste stop ging worden. Helaas voor mij was er bijna niemand in het hostel en zat ik in de inmiddels wel bekende verlatingsdepressie, omdat Jon en ik afscheid hadden genomen. De eerste paar dagen na het vertrek van je reismaatje zijn altijd moeilijk weet ik inmiddels. Na twee dagen zielig doen en films kijken in bed, besloot ik dat het toch echt tijd werd om op banenjacht te gaan. In Collaroy was echt niks te doen, dus ik besloot al snel dat ik naar Manly moest met mijn CV’s. Ik ben werkelijk OVERAL naar binnen gegaan met de vraag of ze mensen zochten en heb mijn CV achter gelaten.
Nu heb ik natuurlijk de meeste ervaring in de horeca en het bleek dat ze daar ook de meeste mensen in zochten. Je moet dan wel een RSA cursus volgen wat staat voor Responsible Service of Alcohol. Dikke onzin, want je moet hiervoor naar de stad en het kost je ruim 100$ om je certificaat te halen. Dit kan in één dag en werkelijk iedereen slaagt, want ze zeggen de antwoorden gewoon voor. Toch maar besloten om het te doen en mijn kans op een baan te vergroten. En jawel..een dag later had ik mijn eerste trial (proefdag) bij WhiteWater, een redelijk chic restaurant aan de boulevard. Ik voelde me hier niet helemaal thuis, maar ik werd wel aangenomen en ik dacht beter iets dan niets. Een week later kreeg ik een telefoontje of ik niet ook een trial wilde doen bij Insitu. Dit restaurant/cocktailbar zit recht tegenover mijn hostel, ideaal dus. Zaterdagochtend om 10 uur begon mijn trial, om 11 uur was ik aangenomen en ik draaide die dag ook maar meteen een dubbele shift. Ik voelde me hier meteen helemaal thuis! Super leuke collega’s en een leuke formule. Overdag kun je er ontbijten en lunchen en ’s avonds is er live muziek en kun je er pizza’s, tapa’s en heeeele lekkere cocktails krijgen. De Apple Crumble en Espresso Martini’s zijn favoriet!

Het plan was eerst om ook maar meteen zo snel mogelijk een kamer te vinden. Om wat meer zekerheid te hebben en ook wat geld te sparen besloot ik toch maar eerst in een hostel in Manly te gaan zitten en daar zit ik nu na bijna twee maanden nog.
Mijn hostelkamer heeft 8 bedden waarvan de meeste meiden net als ik langer blijven en sommige bedden wisselen nog wel eens. We hebben een goede band samen en al is het af en toe een kippenhok, het is ook wel weer heel gezellig. We gaan regelmatig op stap, filmavondjes of we koken samen. Het hostel ziet er verder echt niet uit, maar gelukkig werk ik zo’n 40/50 uur in de week en hoef ik er dus niet zoveel te zijn. Ik heb een deal met de manager dat ik op maandagen (als Insitu gesloten is) het hostel poets van 6 tot 18 uur, zodat ik geen huur hoef te betalen. Ik eet vaak op het werk wat me ook weer geld uitspaart, dus alles wat ik verdien gaat eigenlijk recht naar mijn bank. Ik heb een Australische bankrekening afgesloten, zodat ik telkens mijn geld kan storten. Je kunt dus wel stellen dat ik mijn leven hier nu aardig op de rit heb.

In mijn eerste weken hier hoorde ik dat Brian (onze Nieuw-Zeeland lifter) in de stad zou zijn. We spraken af in Sydney om wat te eten en voordat ik het wist was ik met hem in een meditatiesessie van twee uur beland. Aparte ervaring, maar goed er hoorde wel gratis eten bij dus deze arme backpackers was snel tevreden. Het was ook heel grappig om Brian weer te zien en bij te kletsen. We hebben nog even een drankje gedaan en toen was het tijd om terug naar Manly te gaan. We stonden net lang genoeg bij de bushalte te wachten om een griet haar hakken uit te zien schoppen zodat ze een andere griet een betere hoek kon verkopen. Dat beschrijft het uitgaanscentrum Kings Cross wel zo’n beetje..
Na 3 weken kwam Jon alweer terug van haar avontuur in de Outback en het Great Barrier Reef. Ze kwam me opzoeken in Manly met Annabel (meisje dat we op Fiji hadden ontmoet). We hebben de eerste avond een drankje gedaan en bij kunnen kletsen. Jon had super mooie verhalen en foto’s, dus ik moet ook zeker wat tripjes gaan maken in Aussie in de toekomst. De tweede avond zijn we lekker gaan eten bij Jimmy, mijn nieuwe beste maat hier in Manly die ik heb leren kennen via Insitu. Inmiddels werkt hij daar niet meer, maar ik zie hem regelmatig. Toen hij een paar weken geleden voor een weekendje in Bondi was, heb ik zelfs op zijn appartement gepast. Wat een vertrouwen in een backpacker die hij nog maar net kent!
Na twee nachtjes was het tijd om écht afscheid te nemen, want Jon ging terug naar Bangkok om vanuit daar eindelijk met Bart samen te gaan reizen. Keek ze al zo lang naar uit en volgens mij hebben ze het heel goed naar hun zin!

Mijn dagen hier in Manly vliegen voorbij. Ik werk dus vooral veel en ga heel veel hardlopen door de mooie parken en langs het strand. Ik geniet echt met volle teugen en voel me hier helemaal thuis. Ik breng veel tijd door met collega’s en kamergenoten en heb het super naar mijn zin! De winter in Aussie staat gelijk aan mooie Nederlandse lentedagen en dat betekent soms in korte broek naar buiten. Ik kan niet wachten tot de zomer..lekker surfen en festivalletjes op het strand. Ik weet dat ik weinig van me laat horen, maar ik zit nu ook zo in een ander ritme. Dat betekent natuurlijk niet dat ik niet aan jullie denk.. Hopelijk heb ik over een tijdje een eigen plek en kunnen jullie me op komen zoeken haha! Ik mis jullie!

p.s. Lieve mam, nog een keertje super bedankt voor de spulletjes van thuis. Het is zo fijn om een keer andere kleren te dragen en parfum.. wauw, wat een luxe! En oh ja.. de drop was er zo doorheen! XXX

Kedeng kedeng kedeng.....Irkuuuuuuuuutsk!

Jaaaa...hier ben ik weer! Still alive and kicking ;)

Ik had het moment van vertrek goed uitgekozen, want het kwam die ochtend met bakken uit de lucht in Moskou. Ik heb vervolgens ruim 3,5 dag in de trein gezeten en ben daarna gezond en wel aangekomen in Irkutsk! Voor de trein had ik een tweede klas ticket geboekt, wat een 4-bedden compartiment inhoudt. Dit leek me een stuk fijner voor meerdere dagen dan de derde klasse, waarbij de hele wagon bestaat uit bedden en je dus totaal geen privacy of ruimte hebt. Eenmaal in de trein wachtte mij een verrassing! Ik had blijkbaar een plek geboekt aan het einde van de gang, waar maar twee bedden in kunnen (bank + bed erboven) en die had ik ook nog eens helemaal voor mezelf..de hele treinreis, wat een luxe!

Tijdens de treinreis heb ik duizenden kilometers afgelegd en ben ik door 5 tijdzones gegaan. Je kunt de afstand mooi zien op het kaartje dat ook op deze website staat. Het is wel apart om mee te krijgen hoe groot de afstand is die je aflegt en hoe het weer en de omgeving langzaam verandert.
Mijn dagen in de trein gingen ongeveer zo: opstaan, beetje ochtendgymnastieken, ontbijten, boekje lezen, frisse neus halen bij een stop, lunchen, boekje lezen, door de trein wandelen, filmpje kijken (ik heb mijn laptopje bij, wat heeel erg fijn is!), frisse neus halen, noodlessoepje eten (je kunt heet water aftappen in de trein), computerspelletje spelen, naar buiten loeren, filmpje kijken, slapen. Het is trouwens heel lekker warm in de trein, rond de 20 graden.
Ik ben ook een keer door de restaurantwagon gelopen, maar daar zat eigenlijk niemand dus dat was niks speciaals. Toen ik door de derde klasse coupés liep kreeg ik twee keer een paar Russische voeten in mijn gezicht. Die steken namelijk vanaf hun bed de gang in haha! Toen was ik nog gelukkiger met mijn plek in de trein :)

Ik heb me al die tijd in de trein prima vermaakt, maar ik was toch wel blij dat ik er in Irkutsk eindelijk uit mocht! Enige nadeel was dat ik daar arriveerde midden in de nacht. Ik moest daardoor een paar uur wachten op het station tussen de zwervers en ander schorem in een soort wachtruimte. Ik heb verder maar twee andere backpackers gezien daar. Er hing wel een televisie waarop een soort Russische Baantjer te zien was. Leuk, maar totaal niet te volgen natuurlijk. Ik moest best lang wachten en probeerde wakker te blijven om op mijn spullen te passen. Uiteraard werd ik een paar uur later wakker met mijn hoofd in een onnatuurlijke knik op de vensterbank, mijn benen om mijn backpack gevouwen en mijn rugzak op schoot! Auw....toch best zwaar een nacht overslaan, maar al mijn spullen waren er nog gelukkig!
Daarna op pad naar het hostel met de tram, wat ik eigenlijk heel snel had gevonden. Toen ben ik meteen mijn bed in gedoken met kleren en al, om wat slaap in te halen. 's Avonds heb ik rondgewandeld door de stad (het is hier afwisseld -10 tot -20 graden, dus wel erg koud) en heb ik heel lekker gegeten bij een Italiaans restaurantje.

Vanmorgen kwamen er wat nieuwe mensen aan bij het hostel met wie ik een tripje heb gemaakt naar Listvyanka, een dorpje bij het Baikalmeer. Dit is het grootste en diepste zoetwatermeer van de wereld. Met z'n vijven (Fransman Charles, Argentijn Miguel, Brazilianen Ivan & Carlos en ik) zijn we ook op een hondenslee gegaan. Dat was echt te gek! Zo mooi daar in de sneeuw, met laaghangende zon en acht dolle honden voor je uitrennend. Die beesten poepen trouwens gewoon terwijl ze rennen, vraag me niet hoe, maar ik had er een heel goed uitzicht op vanaf de slee :-) We mochten ook zelf de slee besturen waar Charles wat mooi foto's van heeft gemaakt met zijn hypermoderne camera.
Daarna zijn we naar een marktje gelopen waar de locals vis verkopen met een hele lekkere rooksmaak eraan. Dat was echt genieten, lekker eten met je vingers! Een paar uur later stinken ze wel nog steeds hardnekkig naar vis helaas..De zonsondergang bij het meer was ook echt prachtig mooi en ondanks de intense kou (je voelt alle uitstekende lichaamsdelen niet meer) was het een super leuke dag!

Eenmaal terug in Irkutsk wilde ik met Ivan een ticket kopen naar Ulaanbaatar, maar we konden morgen pas weer een internationaal ticket kopen. Hier had ik even geen rekening mee gehouden en daarbij is mijn Russische visum slechts geldig t/m 12 november. Dat was dus even lichte paniek, maar gelukkig was daar Ivan to the rescue, die redelijk Russisch spreekt en met een briljant idee kwam. We hebben nu een ticket gekocht naar Ulan Ude, vlakbij de grens. We vertrekken vannacht al! Anders was ik morgenvroeg gegaan, dus het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Morgen rond half 11 's ochtends zullen we aankomen in Ulan Ude vanuit waar we de trein of zelfs de bus pakken. Gelukkig wilde Ivan ook die kant uit en kunnen we dat stuk mooi samen reizen. De andere gasten hebben mijn reis eigenlijk andersom gemaakt en zij vertrekken deze week dus richting Moskou. Jammer, want het is een gezellig groepje! Ik ben heel blij met deze oplossing, want ik wilde het echt niet riskeren dat bij de grensovergang een paar Russen mij vertellen dat ik het land niet uit mag. Nu kan ik Ulan Ude ook meteen afvinken haha!
Waar ik vooral heel erg naar uitkijk is Mongolie, daar hoor ik tot nu toe alleen maar goede verhalen over, dus ik ben erg benieuwd! Ik denk dat ik vanuit daar ook mijn volgende verhaaltje zal schrijven of vanuit Beijing. We'll see!

Het is super leuk om jullie reacties te lezen, dus vooral blijven doen! Dan zal ik ook blijven schrijven :) Marjan Visser (vriendin van je ma weet je nog?): ik ken je nog! ;) Leuk dat je me probeert te volgen!

Wat betreft mijn foto's, ik ben al op de helft van mijn limiet, dus ik zal binnenkort ergens fotoruimte moeten kopen. 200 foto's voor mijn hele reis gaat hem niet worden denk ik ;) Maar die zien jullie vanzelf wel op de site verschijnen!

Tot snel! :)

Van Sint-Petersburg naar Moskou!

Haaaai allemaal!

Ik had het niet verwacht, maar het is toch wel erg leuk om te vertellen wat je zoal gedaan hebt en jullie reacties te lezen! Voorlopig blijft de site nog wel actief denk ik ;)

Het bleek in Sint-Petersburg toch niet zo makkelijk om een ander hostel te vinden, omdat het vakantie was en dus al veel volgeboekt was. Ik wilde niet de hele dag op zoek zijn naar een bed, dus had ik een aantal hostels gemaild en ben ik daarna de stad ingegaan. Ik heb een boottocht gemaakt door de grachten van de stad wat ondanks de kou (ik wilde natuurlijk wel op het dek zitten voor de foto's) erg leuk en mooi was!
Terug in het hostel had ik een mailtje van 'Hostel Baby Lemonade' dat ze nog wel plek hadden voor één nachtje, dus moesten de plannen iets worden gewijzigd. Achteraf alleen maar beter, want nu kon ik in beide steden twee dagen zijn in plaats van drie en één, dat was veel te kort geweest voor Moskou. Gelukkig zat dit hostel bij de andere om de hoek en hoefde ik niet zo ver te sjouwen. Het omboeken van mijn treinticket was nog een heel gedoe (probeer dat maar eens uit te leggen aan een norse Russische tante), maar het is gelukt! Dit alles kostte me bijna mijn hele middag (inclusief verkassen), waardoor ik moest haasten om op tijd te zijn voor de balletvoorstelling in het Mariinsky. In de bus kwam ik twee Russische vrouwen tegen die precies hetzelfde gingen doen als ik en die me met handen en voeten en een heel klein beetje Engels wegwijs hebben gemaakt. Het theater was echt heel mooi, echt alsof je terug ging in de tijd. Je kon er zelfs zo'n verrekijkertje huren, wat ik heb gedaan want ik had een balkonplek. De voorstelling was bijzonder, maar al met al duurde het 3,5 uur en dat was echt te lang op een houten bankje..Toch vond ik het wel de moeite waard!
Terug in het hostel heb ik twee Turkse jongens ontmoet: Mustafa & Mustafa (geen grap, ik heb hun paspoorten gezien!) met wie ik de dag erna de stad in ben gegaan. We hebben eerst de Kazan Cathedral en 'Saviour on the blood' gezien, twee hele mooie kerken (foto's). Toen zijn wede Hermitage ingeweest (gratis voor studenten, jeuj) wat ik erg veel op het Louvre vond lijken. Ik vond het niet heel bijzonder, maar je moet er toch geweest zijn dus die kan ik afvinken ;)
's Avonds hebben we een pizza gehaald en zijn we met John & Vicky, twee studenten Russische taal uit Birmingham (Vicky spreekt ook Chinees, die gek) een warme choco gaan drinken in een speciaal choco-cafeetje.

Diezelfde avond moest ik op de trein stappen naar Moskou, dus het werd tijd om met mijn bagage in de bus naar het station te stappen. De eerste man die ik tegenkwam in de bus , Vladimir een straatkunstenaar, kon prima Engels en zelfs een paar woordjes Nederlands. Hij vertelde me waar ik moest uitstappen. Eenmaal op het station was het weer flink zoeken en met instructies van een aardige gast zat ik uiteindelijk in de goede trein. Ik was net geinstalleerd toen die kerel de trein nog even in kwam lopen om te checken of het gelukt was..echt heel lief! Sommige Russen zijn wel oké ;)
In de trein bestond de hele coupé uit bedden. Ik had een bovenbedje, wat krap was, maar ik heb toch heel goed geslapen! Lakens en een kussensloop krijg je van de 'provodnik', een soort conducteur/concierge. Al met al vond ik het een leuke ervaring!

Aangekomen in Moskou begon de ellende. Ik had de route naar het hostel doorgekregen via mail, maar de borden van de metro zijn niet te lezen. Sommige mensen hielpen me wel, maar in het Russisch natuurlijk zodat ik me echt compleet machteloos voelde. Sta je dan met 20-25 kilo bagage in een vreemd land, de moed zonk me echt ff in de schoenen. Vraag me niet hoe, maar uiteindelijk ben ik in het hostel terecht gekomen. Ik heb nu een klein kamertje voor mezelf wat wel ff lekker is. Je merkt het wel meteen aan de prijs, want ik betaal hier zo'n 50 euro per nacht. Als ik zo doorga met geld uitgeven kan ik over een maand alweer naar huis!
Wat ik gisteren meteen gedaan heb is een treinkaartje gekocht naar Irkutsk, helemaal zelf met een automaat en mijn creditcard..Ik ben trots! Nu maar hopen dat ik het goed gedaan heb haha! Hierna ben ik meteen doorgegaan naar het Rode Plein. Richting het plein kwam ik langs het warenhuis waar Miranda het over had, helemaal vol met lampjes! Prachtig gezicht, vooral omdat het al een beetje donker werd.
Het Rode Plein zelf vond ik wel indrukwekkend, vooral de Sint Basilius kathedraal (of Pokrovsky kathedraal). Mijn reisgidsje vertelt mij dat deze is gebouwd in opdracht van Ivan de Verschrikkelijke jawel..hij zou de architect hiervan blind hebben gemaakt, zodat hij nooit meer zoiets moois zou kunnen bouwen. Het is ook echt heel mooi!
Het Lenin Mausoleum is beperkt open, dus meer dan buitenkant heb ik niet gezien, wat ik ook niet zo erg vind. Aan de andere zijde van het Kremlin ligt het Graf van de Onbekende Soldaat waar twee bewakers steeds de wacht houden. Ik had geluk, want om 18 uur vond de wisseling van de wacht plaats en kon ik de marcherende Russen compleet in pak met geweren en al bewonderen.

Vandaag heb ik eerst een bezoek gebracht aan het Novodevichy klooster. Dit was best ver weg en moest per metro wat steeds beter gaat, want ik begin het systeem te snappen en de letters een beetje te herkennen. De binnentuin van dit klooster is een begraafplaats waar een aantal bekende Russen liggen begraven waaronder Jeltsin en Tjechov. Dit zag er op de vroege morgen erg mooi en sereen uit.
Daarna de metro gepakt naar het Gorky park, waar ik doorheen ben gelopen richting de 'Cathedral of Christ the Saviour'. Dit is een hele mooie kerk die ik ook van binnen wilde bekijken, maar ik kon de ticketverkoop niet vinden haha! Toen maar door naar het Kremlin voor het bezoeken van de 'Armoury Chamber', op aanraden van Miranda. Goed idee Miran, ik vond het echt te gek! Voor het bezoeken van deze ruimte staan vaste verkoop- en bezoektijden. Doordat ik vroeger was dan gepland stond ik helemaal vooraan bij de tickets. Gelukkig maar, want daarna volgde een enorme rij. Helaas moest ik mijn tas en camera achterlaten bij een garderobe, dus ik heb geen foto's kunnen maken. Wat een schitterende dingen zeg! De eieren van Fabergé (paascadeautjes voor de tsarenfamilie's), kronen, juwelen, harnassen, servies, jurken en zelfs koetsen! Echt prachtig allemaal!
Hierna kon je nog een los ticket kopen voor het binnenplein van het Kremlin, maar ik vond het wel mooi geweest. Terug naar het hostel heb ik de Arbat straat gepakt, 'de drukste en gezelligste straat van Moskou'. Hier heb ik niet heel veel van gemerkt op wat straatmuzikanten en artiesten na. Wel leuk om even doorheen te lopen.

Morgen om 13.10 begint het grote treinavontuur naar Irkutsk, dus vanavond vroeg onder de wol! Ik doe hier ongeveer 3/3,5 dag over, dus tot over een paar dagen!

Het is begonnen!!

Op aanraden van sommigen en omdat de familie het zo leuk vindt, ga ik toch maar proberen een site bij te houden ;) Ik beloof niks, dus als er straks ineens dikke radiostilte heerst hier..dan heb ik geen zin meer!

Zoals de meesten ondertussen weten was mijn visum voor zowel Rusland als Mongolie niet op tijd binnen en kon ik dus na een heel leuk weekendje Berlijn weer terug naar Nederland. Nou had ik vóór Berlijn wel alvast een ticket geboekt naar Sint-Petersburg, omdat ik dacht dat ik 1 november mijn visa toch wel uiterlijk binnen zou moeten hebben. Dat werd dus weer stressen op het allerlaatste moment..vanmorgen met pap en broertje Tom eerst naar Den Haag gereden om mijn paspoort op te halen en daarna meteen door geknald naar Schiphol! Uiteindelijk is het allemaal net goed gekomen en ben ik na een hele korte tussenstop op Stockholm geland in Sint-Petersburg!!
Bij de luchthaven heb ik maar een taxi gepakt, omdat ik echt geen wegwijs kon uit de borden en straatnamen en ik was te moe om het openbaar vervoer te gaan uitproberen. De taxichauffeur sprak geen woord Engels, dus dat waren 40 hele gezellige minuten richting mijn hostel ;) Ik heb wel alvast een beetje rond kunnen kijken en het ziet er veelbelovend uit!
Er ligt een beetje sneeuw, maar het is nog niet echt koud..een beetje wintersportachtig. De echte kou zal straks pas komen, maar gelukkig ben ik goed voorbereid met mijn thermo-ondergoed ;)

Ik had een heel leuk hostel geboekt (op aanraden van Menno) waar één meisje wel Engels spreekt en die mij gelukkig heeft kunnen helpen met van alles. Zij heeft voor mij ook mijn treinticket naar Moskou geboekt. Helaas is dit maar van korte duur, want door een administratiefoutje kan ik hier maar één nachtje verblijven en moet ik dus morgen op zoek naar een ander hostel haha! Er zitten er hier genoeg, dus dat zal wel goed komen..
Verder ga ik morgenavond naar het Mariinsky Theater, waar een voorstelling van Romeo & Juliet speelt en dat schijnt echt een aanrader te zijn in een heel mooi gebouw, dus ik ben benieuwd!
Over een paar dagen vertrek ik met de nachttrein dus naar Moskou, vanuit waar ik een ticket koop voor de trein richting Irkoetsk, dat is mijn enige stop, daarna zal ik verder reizen richting Mongolie. Dan zal ik nog een verslagje sturen voordat ik een paar dagen in de trein zit.
Ik heb trouwens bijna overal wifi, dus voor de mensen die willen skypen: mendie.de.laat :)
Mijn normale nummer gebruik ik ook gewoon, dus zelfs whatsapp gaat gewoon door!

Tot het volgende verhaaltje!!